Stara planina, poznata po svojoj izuzetnoj biološkoj raznovrsnosti, pokrivena je biljnim pokrivačem koji obuhvata 52 biljne zajednice. Ove zajednice se nalaze na različitim staništima, a njihov raspored zavisi od ekoloških uticaja koji se prepliću na ovom području. Vegetacija Stare planine bogata je i raznovrsna, obuhvatajući žbunaste, šumske, livadske, pašnjačke i tresavske zajednice. Posebno se izdvajaju visinske vegetacijske zone, među kojima su hrastov, bukov i smrčev pojas, kao i pojas subalpske vegetacije sa niskom klekom, borovnicom i subalpskom smrekom.

Tresavske zajednice, koje se nalaze u pojasevima bukovih i četinarskih šuma na Jabučkom ravništu, Dojkinom vrelu i u predelu Arbinja, predstavljaju posebnu vrednost ovog područja. Osim toga, na Staroj planini su razvijene reliktne polidominantne šumske zajednice, koje čine biljne vrste endemskog i reliktnog karaktera.

Stara planina je dom i nekoliko strogih prirodnih rezervata koji čuvaju autohtonu vegetaciju i ekosisteme:

• „Draganište” – rezervat smrčevih šuma.
• „Golema reka” – bukova prašuma.
• „Vražja glava” – značajan lokalitet za praćenje spontanog razvoja biljnih vrsta, naročito planinskog javora.
• „Smrče” (Arbinje) – najočuvanije i najlepše smrčeve šume u Srbiji, sa karakterističnim tresavskim i sfagnumskim zajednicama.
• „Kopren” – stanište biljaka iz porodice mesožderki.

Ovi rezervati i vegetacijske zone čine Staru planinu jednim od najvažnijih područja za očuvanje prirodnog bogatstva Srbije, pružajući stanište za brojne biljne i životinjske vrste.